Kırdın kanadımı düşürdün yere,
Ne derim sultanım canın sağ olsun.
Alnımı kurşuna verdim boş yere,
Ne derim sultanım canın sağ olsun.
Öksüz bir gariptim kendi halimde,
Bir hilemi gördün gönül evimde?
Ettiğin bu zulüm hangi kavimde?
Ne derim sultanım canın sağ olsun.
Sana Ayşe’m dedim bazense Nilgün,
Nilüfer söylerken yüreğin ölgün!
Ne etsem çıkmıyor içimden sevgin,
Ne derim sultanım canın sağ olsun.
Sen çiçek açarken bendim baharı,
Başımdan çıkardı sevda buharı
Bitti mi sanırsın gönlümün harı,
Ne derim sultanım canın sağ olsun.
Yoncalık yolunda elmalık dolu,
Pusuyu kurdurmuş Çöte fodulu.
Vurulup düşerken bıraktım kolu,
Ne derim sultanım canın sağ olsun.
Hasrete bağladım yılları o gün,
Gönül âlemini eyledim sürgün.
O gün bu gün Eyüp dünyaya küskün,
Ne derim sultanım canın sağ olsun.
Eyüp Şahan
Ankara /Cemre parkı 14.6.1973
Kayıt Tarihi : 26.9.2012 19:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!