Ne Der Kilim (iki mana?) Şiiri - Zeki Günay

Öğüt almayan insan,
Cahille aşık atar.
Cahil cahilden üstün,
Üstünlük ateş yakar.

Her yalancının mumu,
Yatsı olunca sönmez.
Bin fetva versen boşa,
Huylu huyundan dönmez.

Kuru ağaçtan sözü,
Alıp akla ekleme.
Yeşil ağaç sırt döner,
Ondan fetva bekleme.

İmamda tatlı söz var
Söyle kaç kul namazda,
Bir kul acı söz söyler,
Binlercesi niyazda.

Doğru sözlü insanı,
Cahil kul yanlış anlar.
Yanlışı alır kalbe,
Doğruyu takmaz sallar.

Üç günlük fani dünya,
Neden insanlık asi.
Kaldır başı yukarı,
Gökler beyaz mavisi.

İnsan anlamak için,
İlim gerekmez söze.
Her kul bir fetva verir,
İmam gerekmez yüze.

Cahilin bir fetvası,
Bin minare devirir.
İmam tutar camiyi,
Kırk akıllı çevirir.

İmamı görme hakir,
İlimsiz insan fakir.
Hakk'ı bilendir zakir,
Kul cahilde ara kir.

Ey kul Zeki, ne der ilim,
Kul der ilim Hakk bilim.
İlime Hakk der dilim,
Süleyman ne der kilim.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY