Ne denli saçmalıklar bunlar, ne kadar gereksiz ayrıntıya yer verilmiş bir yaşama biçimi... bu olmaması gerekiyordu, ya da cümlemi biraz daha toparlayıp onlara (Modern yaşama) yakın bir cümle kurmalıyım. "Bunun olmaması gerekirdi ki..." Herhangi bir anlam ifade edemiyorum sanki, belki hiçbir şey ifade etmiyorumdur. Bunu kimse bilemez, bende bilmiyorum işte. Çevremdekiler sırf ben kiralık mutluluklar yaşayayım diye mi kulağa hoş gelen sözcükler kullanıyorlar? Hayır, övülmek, takdir edilmek veya alkışlanmak istemiyorum. Anlaşılmak istiyorum Suzi, benimsenmek istiyorum. "Ya hero, ya mero" söylentisi altında ezilen düşüncelerimi, kalın duvarlarla örülmüş önyargıların enkazları altında sıkışıp kalan umutlarımı... Her şey gibi, herkesin ki gibi yarım kalan hayatımı istiyorum. Herkes dediğime kızma, onlar gömüldüğünde yarım kalan hayatlarının hesabını yaparlar. Benim bir farkım var, ben diğer canlılar gibi fotosentez yapıyorum. İlk hakkı bana tanımaları lazım. Ben öldükten sonra kimse benim davamı sürdürmez, kimse hayatı yarım kaldı diye düşünmez. Beni anlasınlar Suzi, ben o kara çamurun içine batmadan... Geç kaldık kelimesi dudaklarda ağıt yapmadan...
Hasan Akkuş 2Kayıt Tarihi : 1.1.2019 14:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!