Ne Deniz Sevebildi, Ne de Siz... (Ni la ...

Kaldırsam kaşlarımı mısralardan yukarıya
Bir yanda özlemim, bir yanda hayal-i hülya.
Dön babam dön başımın üstünde
Döner bu sefil dünya...
Sizler ki umarsız ve uzakta
Arşınlarca yukarıda
Siz çocukluğumun ana yokluğu
Siz ergenliğimin sevda bolluğu
Başka başkaydı nefesiniz
Başka başkaydı şevkatiniz
Taa! Ondokuzunda Medeni Kanun'la
Bir 'Toy düğünle tanıştı bedenim
Köşe bucak teninizle...
Kiminiz sıcak 'Akdeniz'
Kiminiz soğuk dağyeliydiniz
Mevcudu müstesna tutarsak
Ne deniz sevebildi beni ne de siz...
Yoksa siz; beni siz, güpe gündüz
Beyaz Sarayda, 'Oval Büro'da'
Tombul Monikayla mı gördünüz beni siz?
Tövbe haşa! ...
Şimdi rüzgar saati sorsa
Sıfır dört otuz'du deriz.
Tırısa geçmiş zaman
Hatıralar kitaplar dolusu
Hafızam toz-duman
Yine yalnızlık, yine ölüm korkusu
Otuz üç yıldan kalan.
Mekan karanlık...
Mekan sessiz...
Mekan Akdeniz...
Bir ben vardım; anason kokulu şişelerde; ayık
Bir de aptal dalgalar. Yayık...
Yine yorgun, uykusuz, biraz da huzursuz;
Çilingir aleminden tanıdık
Balıkçı Duran'ın kayık.
Sanki karanlığa bağlayıp gidenlerdi kusursuz...
Kahrolduk;
Bütün gece, bütün site, bütün ilçe
Dipsiz uykulardayken
Bir ben keriz! bir de Akdeniz.
Rüzgar saati sorsa; şafağın beşiydi deriz...
Dedimdi ya;
Ne deniz sevebildi beni, ne de siz...
Ne ben çözebildim sizi, ne de Akdeniz...
Kaldırsam kaşlarımı mısralardan yukarıya
Bir yanda nokta noktam...
Bir yanda hayal-i hülya.
Dön babam dön başımın üstünde
Durur bu sefil dünya...

24 Temmuz 98/MERSİN

Ni la mer m’a aimée ni vous / ne deniz sevebildi…

Si je lever mes sourcilles plus haut que les mots
D’un coté ma nostalgie de l’autre mes songes
O monde misérable tourne et verse tes sanglots
Au dessus de ma tête
Vous qui insouciant et au loin
Arpentez là haut
Vous l’absence maternelle de mon enfance
Vous l’amour abondant de mon adolescence
C’était autre chose vos soufflent
Autre chose votre tendresse
Quand a dix neuf mon corps
Pris connaissance d’union civilisée
Par-ci par-là avec vos corps
Certain de vous était chaud comme la méditerranée
D’autre glaciale comme les vent des nord
Si on laisser hors hypothèses l’existence
Ni la mer ma aimée ni vous
Est-ce que vous m’aviez vu en plein jour
A la maison blanche
En présence de cette dodu Monika
Non jamais
C’est l’heure du vent puis
Nous dirons il est quatre heure trente
C’est un sifflotement du temps
Livres pleines de souvenirs
Ma mémoire emplie de fumée et de la poussière
Encore la solitude encore peur de la mort
Me pourchassent de ces trente trois ans
L’espace est obscure
L’espace est silence
L’espace est méditerranée
Il n’y avait que moi éveillé
Dans la bouteille au parfum d’anis
Ainsi que des vagues stupide baratte
Encore fatigué sans sommeil aussi un peu inquiète
Nous avons connu au bon franquette
Le pécheur Duran la barque
Ils était de ce qui les attaché a la nuit
Sans peur
Nous avons souffert
Toute la nuit toute la cité toute la ville
Pendant des sommeilles sans fond
Seulement moi stupide ainsi que la méditerranée
Si le vent demandé l’heure nous dirons le crépuscule de cinq
Comme je disais
Ni la mer ma aimée ni vous
Ni moi vous a dénouer ni la méditerranée
Si je lever mes sourcilles plus haut que les mots
D’un coté mes trois points sans repos
De l’autre les songes
Tourne le monde tourne autour de ma tête
Avec toutes ses mensonges

Yasal Uyarı: İbrahim Özcan'ın bütün şiirleri noter tesbitli olup, izinsiz kullanılamaz, yayınlanamaz ve ya alıntı yapılamaz; telif hakları bakımından İLESAM (İlim ve Edebiyat Eserleri Sahipleri Meslek Birliği Uyesidir.

iletişim 90 536 293 86 38