Ne Deniz İsterim Ne Süslü Kelimeler, Böy ...

senin sözlerinde bir ben vardı
orda kendimi bulurdum çoğu zaman
oysa şimdi yalnızlığım var
kaybettim kendimi sözlerinde…
dikkat kesildim,
bana yalnız sokaklarda fısıldadığın cümleleri...
nur gibi bakışlarını benliğimde saklamaya çalıştım,
bir ayna misali yüreğimi yansıttım kağıtlara
Her dakika gülen çocuklar misalim ve bir elimde pamuk şekerle dolaşıyorum
Dokunma sakın artık yalnızlığıma,
Kaybediyorum çünkü her an sesini, yalnızca kendi soluduğum nefeste bir ışık görüyorum
Benim için tek ışık vardı, o senin yüzündü
Boyalarla kapatma yaralarını, merhemin ellerimdeydi oysa…

Senin sözlerinde bir ben vardı,
Başka bir sözcüğe ihtiyaç duymazdın
Gördüm ki kitaplar yazmışsın,
Okudum ki bana söyleyemediğin fısıltıları yazmışsın…
Dökmüşsün içini
Öyle olsun Halbuki göz yaşlarım bir mürekkep,
Gözlerim bir hokka misaliydi
Ellerim bir kalem,
Yüreğim uçsuz bucaksız nehirler gibiydi…
Doldum taştım bir şelale oldum
Bak bakalım yüreğine,
Hissediyor musun taşkınlarımı
Ya da beni uzaktan seyreden canlıları?
Sen seyretmiştin bir zamanlar tıpkı o yalnız bıraktığın sokaklar gibi,
Loş ışıklarda deniz seyretmeye çalıştın…
Olmadı…

Senin sözlerinde bir ben vardı,
orda kendimi bulurdum çoğu zaman
oysa şimdi yalnızlığım var
ne deniz isterim ne süslü kelimeler,
böyle sürsün devranım…