Ne demeye sever insan,
sabahı, akşamı ayırt ederken,
yazı, kışı gönlünce yaşarken,
aldığı nefesin tadına varırken,
ne demeye yanar insan, ne demeye…
Ne demeye ayrılık girer araya,
geceyi gündüzü zindan etmeye,
sara nöbetleri tutturmaya,
aldığın nefesi haram kılmaya,
ne demeye ölür insan, ne demeye …
Ne demeye hüzünlenir insan,
yorgun geceleri dar eder kendine,
şarkıları ezber eder hece hece,
şiirler yazmaya kalkar olmadık zamanlarda,
ne demeye yıkılır insan, ne demeye…
Ne demeye dolaşır insan elleri cebinde,
şehrin sokaklarını çizer yeniden,
ufka bakamaz, geleni yoktur,
umut edemez, tükenmiştir,
ne demeye bekler insan, ne demeye…/Sabri CEYHAN
Kayıt Tarihi : 9.3.2016 23:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sabri Ceyhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/09/ne-demeye-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!