Bir güneş doğar gözü görmeyene,
Gönlü görmeyene ne demeli.
Bir umut doğar engelinden yürümeyene,
Sağlam vücudun değerini bilmeyene ne demeli.
Engellilik bir engel değildir sevince hayatı.
Artık sende ezberle, söyle şu güzel nakaratı:
Engelim bir hiç miş görünce dünyadan ahirete sevkiyatı,
Bu elemli yolculuğu görmeyene ne demeli.
Ey engelinden dolayı aşağılanan ahali!
Kör olmuş insanlar, bilmiyor içinde bulunduğunuz hali.
Lakin bir açıp okusalar dini anlatan o mukaddes ilmihali.
Kitaplığa bırakıp ta okumayana ne demeli.
Sende yardım et, şu dünyada bir umut ol onlara.
Bir umut olmak için girdik bu çileli yollara.
Engellilerin ihtiyacı var onları saracak kollara.
Bunu biliyor sarmayan kollara ne demeli.
Kayıt Tarihi : 6.6.2022 00:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Terapi ve rehabilitasyon bölümü okurken engellilerin toplumdan nasıl soyutlandigini Hor görüldüğünü etrafındaki insanların farkındalık larının olmadığını gördüm. Oysa engeller aşmak için vardır bence ve herkes bir engelli adayıdır. Bu yüzden bu şiir tüm engelliler adına yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!