Ne değişti? Şiiri - Mehmet Çoban

Krallık, padişahlık, cumhuriyet, hikâye
Her dönemde çıkarcılar oturur başköşeye
Çaktırmadan rüşveti alırlar, namı hediye
İsmiyle maruf olmaz hiçbir şey, niye?

Talan, soygun içtendir, siyaset eliyle
Vurgun, işgal, dıştandır, küresellik niyetine

Yaşasın kral derdi eskiler, heybetle
Sonra çok yaşa padişahım, debdebesine
Eklenir yaşasın cumhuriyet, çağdaş diye
Sor bakalım ne değişti, insanlık niyetine?

İsimler değil ki insanı, insan yapanlar
İsimler değil ki düzenleri, düzen yapanlar
İşin özü, esası yoksa ortalıkta, ne yarar?
Düşler, düşünceler hayata inmezse hep, zarar

Bir devri rüzgârdır umutlar, yere tükürüle
Kuşkanadında özgürlükler, çıkar göklere
İnmez insan hayatına, insanlık niyetine
İnsanlığa inen hep “ye kürküm ye”
İster kral, ister padişah, niyetine
Cumhuriyetle, çağdaş yaşamlar diyetine
Değişmedi, değişmez, işin özü niye?

Kuş utanır, zeytin utanır, kanadından dalından
Riyakârca simgelenen, özgürlük anıtlarından
Utanmaz insan, özsüz, sözlü yaşamlarından
Bekle sen gelir diye, aydınlık karanlıklardan

Bir sevgidir bana yaşam, hayat pınarımdan
Ayıklayamadım yalanları ne yazık, çağımdan

Susun artık söylemler, bıktım çığırtkanlığınızdan
Utanmalısın, varsa insanlığın, yalanlarınızdan

Dün saraylar, şatolar vardı, heybetle bakan
İnsanlar üzerine kurulmuş, her türlü caka satan

Bugün devasa binalardan yükselir bakışlar
Değişti mi hayır, artıkça arttı çağda cakalar

Şiirlere, söylemlere, kutsal nakışlarla işlenir
Krallar, padişahlar, liderler, süslendikçe süslenir
Halkın dişine, tırnağına, insanlık fişlenir
Emek kutsalmış peh, hadi oradan, hep şişlenir
Değişmedi, değişmez hiçbir şey, gerçekler gizlenir

Asık surat, hiç yakışmazsın bilirim, insana
Ne zaman asık suratım gidip, gülüşler gelecek bana?

Umut var mıdır, söylemler riyakârca dolaştıkça
İsimler putlaştırılıp, kafalar dumura uğratıldıkça

27.12.2009 - Isparta