(Âşık Pir Bekir Cıla’nın şiirine nazîre)
Dediler ki yârim sitem ediyor
Niye böyle etti, ne dedim ki ben.
Her sitemde benden öte gidiyor
Gene kendi gitti, ne dedim ki ben.
Nazlı idi nazlım hep nazlanırdı
Benim yalvarmamdan çok (haz)lanırdı
En ufak bir şeyde mızmızlanırdı
Kapris ona yetti, ne dedim ki ben.
Sevgisi başkaydı öylece sevdim
Onu kıskanırken sanki bir devdim
Yüzüstü bıraktı bağrımı dövdüm
Gönlünde aşk bitmiş, ne dedim ki ben.
Aklımdan gitmiyor aşkı sevdası
Kulağımda onun billur sedâsı
Ya yürürken nârin nârin edası
Yürek yandı tüttü, ne dedim ki ben.
Sevda vurmuş(beni) bitkin haldeyim
Yaş geçti kabir’e giden yoldayım
Perişanlığım(la) zaten dildeyim
Hem, kendisi itti, ne dedim ki ben.
Yıllar geçti artık o anam bacım
Öyle kabullendim geçmese acım
Hatırlamak bile gönül ilacım
O, burnumda tüttü, ne dedim ki ben.
Sevdam böyle bitti başından attı
Terkedilmek zormuş, içime battı
Tek derdim kendiydi derdi çoğalttı
Girdap olup yuttu, ne dedim ki ben.
Derdimi yazmaya takatim yetmez
Ne kadar yazsam da pek teskin etmez
Hayâli gözümün önünden gitmez
Gene nöbet tuttu, ne dedim ki ben.
Keşke filmi başa sarabilseydik
Verilen sözlerde durabilseydik
Nasipse vuslata erebilseydik
Behlül, bu hoş tattı, ne dedim ki ben.
12.05.2020
Kayıt Tarihi : 14.5.2020 14:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!