Ne Dediler Şiiri - Hüseyin Turan

Gönül dergahına girdim,Gel meydana çık dediler;
Kevser şarabından içtim,Erenleri gör dediler.

Otuz dokuz kapı açtım,Kırkıncı kapıda şaştım,
Eşiğe çıktım ulaştım,Yunus'unu bul dediler.

Pirler pervane olurlar,Canlar seyrana dururlar:
Nerden geldin ne istersin,Biraz daha yan dediler.

Nefsin canında mı durur,Sendeki can çok yorulur:
Eğer yanıp pişmemişsen biraz daha yan dediler.

Erenler Divan'da durur,aşıklar dostunu bulur;
Sorgu sualler sorulur,Gir dostunu bul dediler.

İki gözüm iki çeşme,Gönül dağım keşme keşme;
Buralara niçin geldin,Bir bilene sor dediler.

Aşk çeşmesi akar durur,Meydanda pınar kurulur;
Yanan gönüller durulur;Biraz daha iç dediler.

Aşıklar sırkatın söyler,Görelim Mevla'mız neyler;
Neylerse güzelin eyler,Bir mürşite var dediler.

İçenler deli divane,Her biri olur pervane;
Çıkarlar bir bir meydane,Sen de biraz dön dediler.

İçtim çeşme turasından,Geçtim aşkın hulusundan;
Ne oldum nerden bileyim,Sen kendini bil dediler.

Serdim serrimi meydana,Meydan dar geliyor bana;
Dönem dedim ol cihana, Eksiğini bul dediler.

Nerde aşım nerde başım,Ol meydanda yedi başım,
Şaşırdı içsel telaşım,Sen kendine gel dediler.

Ne ettimse bicareyim;Ol Divan'da avareyim;
Vücut şehrinden hareyim; Dermanın yoktur dediler.

Ne bülbülüm ne de saka, Gönül şehrimi kim yaka,
Dar geliyor bana yaba, Bir gönüle gir dediler.

Verdim kavlü kararımı, Anlattım intizarımı;
Kim bilir benim ahımı,Yanıp yanıp dön dediler.

Aşk odunda yanan benim;Candan cana geçti tenim;
Beyaz libastan kefenim,Nerden geldin bil dediler.

Geçiverdim varda yoğa,Meydanda çektiler dara,
Her yanımdan akar yara,Dermanın dostta dediler.

Hak kapısı dost kapısı,Aklardan aktır yapısı;
Gönül içinde tapusu,Bu tapuyu al dediler.

Hüseyin'in yüzüm kara,Bülbül dilinden fukara,
Mansur gibi çekin dara,Derisinden yüz dediler.
Hüseyin Turan
Çatalca/İst/15/09/2020 Uhr:08:21