Necip milletimin öz evlatlarına
Koskoca mazide bize pes dediler.
Sahip ol emanetlere, koş yarına
Dedikçe, yobazdan gelen ses dediler.
Ağzımdaki kelam, başımdaki sarık
Kıyamlar, secdeler tesbihler tanık
Yıllar var ki ruhum bu derde yanık
Çıt çıkarma duymasınlar sus dediler.
Yatma kaldır kafanı etrafa bakın
Gün doğmak üzere yarından da yakın
Ey Türkoğlu! Vasiyyeti unutma sakın
Dedikçe çok zor iş, bu heves dediler.
Laf-u güzafla yürür mü Yüce Dava?
Olmalı iman,azim gerisi hava
Bize bizden olur, ancak olursa deva
Yükselsin vatan dedikçe sus dediler.
Sayısız oyunlara geldin namertçe
Hak yeme, kak yedirtme sen yaşa mertçe
“Ey Türk Milleti kendine dön” dedikçe
Kağan sözü bizlere namus dediler.
Gam yemem artık beni anlayanlar var
Sakarya gibi coşkun çağlayanlar var
Alperenler gibi bel bağlayanlar var
Yavuzun gönlündesin Yunus dediler.
Bu yolda neferim, hedefim Turan
Mürteci deselerde rehberim Kur’an
Orta Asya özyurdum, varsa soran
Adem’im bu ses “Kutlu Nefes” dediler.
11 Eylül 1986
Adem VuralKayıt Tarihi : 28.5.2014 22:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!