Sevmişler seni, ellerinde çiçeklerinle…
Ellerinde çiçeklerle sevmişler seni...
Ah ne büyük erdem, ah ne büyük lütuf, ne büyük merhamet!
Parmak uçlarındaki iğrenç pisliklerle okşamışlar suretini
Ne kutlu bu sevginin göğsüne sığınmışsın en güzel renklerinle
Ne çirkin kollarda, ne güzel avuçlarda solup gitmişsin.
Ne çirkin sevgilerde heba edilmişsin.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Ne mutlu (!?)
Çiçek burada imge olarak kullanılmıştır. Ellerinde çiçeklerle herkes sever seni. Ama her zaman elinde çiçek, dilinde tatlı söz olamaz. Ve sonra zehirler kustuğun vakit bıçakla keserler güneşini, gülüşlerini... Ne mutlu elde çiçeklerle sevilmek, ne ulu bu lütfa mazhar olmak... Siz diyorsunuz sayılmalı şefkat tokadı? değil mi? Saçma....
Ne mutlu (!?)
Bakış açısı çok önemli. Böyle bakan mutlu olmaz. Değiştirmek lazım. Ağaç budanır, meyve için, çekirdek için. Saç kesilir mesela, böyle şeylerden elem çıkarmamak lazım. Kusur olur, kusura bakmamak lazım.
Çiçek burada imge olarak kullanılmıştır. Ellerinde çiçeklerle herkes sever seni. Ama her zaman elinde çiçek, dilinde tatlı söz olamaz. Ve sonra zehirler kustuğun vakit bıçakla keserler güneşini, gülüşlerini... Ne mutlu elde çiçeklerle sevilmek, ne ulu bu lütfa mazhar olmak... Siz diyorsunuz sayılmalı şefkat tokadı? değil mi? Saçma....
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta