Gel gönül kime ne verirsen ver de
Boşuna arama çareyi derde
Bunca gözyaşının aktığı yerde
Ne bir çiçek biter ne de gül açar
Bulutlar semada öyle durdukça
Kahır fırtınası böyle vurdukça
Canına cananın kurgu kurdukça
Ne bir çiçek biter ne de gül açar
Hiç kimse kimseye bakmıyor, toksa
Hele ki biraz da azığı çoksa
İnsanın insana sevgisi yoksa
Ne bir çiçek biter ne de gül açar
Sitemin acısı vurdukça dile
Sanma ki tükenir zamanla çile
Ne kırı, ne bağı, dağlarda bile
Ne bir çiçek biter ne de gül açar
Kayıt Tarihi : 3.8.2014 18:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!