Ne de çabuk unuttun Şiiri - Mikdat Bal

Ne de çabuk unuttun buluştuğumuz yeri
Adını kazımıştım bir taş ile taşlara
O anı hep yaşarım vakit döner mi geri
Sensiz girip çıkarım baharlara kışlara

Hani aşk ateşinden gönlün buram buramdı
Hani ben her şeyindim bensiz hayat haramdı
Sevmek ab-ı hayatmış onsuz herşey kıramdı
Nasıl kandım vefasız o sahte bakışlara

Unuttuysan çok yazık kıydın ahdin canına
Yakışrmı kalleşlik sevenlerin şanına
Bana bu ettiklerin kâr kalır mı yanına
Ödersin mutsuzlukla bu fevri çıkışları

İki nefes tek yürek söyle yaşamadık mı
İşı ışıl bakışıp yanıp ışımadık mı
İkimiz aynı yükü sanki taşımadık mı
Neden kıvırıverdin sarınca yokuşlara

Der Mikdati dilerim ettiğini bulasın
Sokaklarda sürünüp ele rüsvay olasın
Sana kimse bakmasın yine bana kalasın
Beni taşımayan kalp lokma olsun kuşlara