...ne Çok Vazgeçilmezimsin

gün, günlerden pazar ertesiydi
yıllar sonra bir sabah yıldızı gibi sen vardın karşımda
tabiri olmayan bir rüya gibi
...........yanaklarına uyandım... kırmızı ve ıslak
aklımdan çıkmadığın gibiydin hala
...........................................bende kalan gibiydin

gecenin ve günün tam ortasına düşen güzelliğine bakıyordum
..........hiç azalmamıştı ışığın
.....................................ne çok aynıydın
yeşilin eksik yanı gibi... reyhan kokuyordun

dalgalı sesin denizden geliyordu
bense günün her vakti
bir vapurun orta yerinde sanki bir martı besliyordum
................................................yaralarımla kıvrılarak
gururumu kırıştırıp bir kenara atarak
ve sende kaldığım yerden yeniden başlayarak

ve dahi ayaklarının altından merhamet umarak
dünyanın en büyük ateşi gibiydin
..........bütün hikayelerin anlattığı yar ateşiydin
aleme ibret yandım sana, pişman değilim
alnının ortasında değişen bir şey yoktu aslında
................................susuzluğuma zemzem vardı

yıllarca sana susmuşluğum... susamışlığı-m vardı
ve bir daha anladım
...............................ne çok vazgeçilmezim olduğunu
şimdi ise gün sensizliğin ertesi
yalnızlığın orta yerinde hiç bitmeyecek bir imtihan gibi
ben sana tutuklandım

bir yabancın gibi yar,
................bir yabancın gibi....
..................................ben sana yasaklandım

Orhan DEMİRTAŞ