Ne Çok Şey Var Şiiri - Tanju Çubukçu

ne çok şey var söyleyemediğim...
sürekli aklımda sıraladığım,
delice kendime tekrarladığım.
ama nedense her defasında,
varınca yanına;
nefesim kesiliyor, ben kesiliyorum.
küçülüyorum, ufacık kalıyorum...
boğazımda haramiler gibi;
yollarımı kesen düğümler;
birden fırtına oluyor,
yağmurlar boşalıyor,
iklim kış oluyor.
tufanlar kopuyor tufanlar...
her vakit kelepçe oluyor dilimde
ve dilime düşman kelimeler.
bilsen; ne çok şey birikiyor
küçük serseri yüreğimde.
artık çok da ağır geliyor;
düşlerimde büyütüp,
yüzüne söyleyemediklerim...