Ne çok geç kaldı yüreğimizi ısıtan sesler, eller, yüzler ,
Ne çok erken bizi buldu yüreğimizi yıkan, yakan sesler, eller, yüzler.
İlla yıkılıp harap olmak zorunda mıydık imar olup ayağa kalkmak için,
Ondan sonra mı okşayacaktı tenimizi, ruhumuzu o beklediğimiz sesler, eller, yüzler?
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Giden herşeye
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!