Sen anlatmıyorsun ama,
Ben rüzgârlarda dinliyorum,
Gece yarısı sokaklarda
Uğultu gibi gezen.
Bir başağrısı gibi geçiyor zaman.
Rüzgârlar söylüyor
Dokunup içime.
O yollar çok yüründü diye
Bilmediğim yollar arıyorken kendime.
Seni içime sığdırıp gezdiriyorum.
Seni düşünmek
Güzel alışkanlık oluyor bende.
Benimle çay içiyorsun sabahları.
Yanımda yürüyorsun.
Karşıdan karşıya geçerken konuşmuyorsun.
Rahat geçeyim diye...
Dikkatimi koruyorsun.
Konuşmasan da bazen
Ben ikimizin yerine de konuşuyorum...
Bazen de susuyorum,ikimiz için.
İçimde
Büyüyen bir çocuk gibi
Büyüyor,büyüyorsun...
Bazen de mahçup
Gözlerini kaçırıyorsun.
Ne çok sevmiştim oysa ben.
27/10/2013
Işıl BaşkalemKayıt Tarihi : 29.10.2013 14:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!