Ne çok sevmişim meğer seni
Ne çok özlemişim
Ellerimde olsun derken,ellerini
Ne soğuklar yemişim
Ne karlar,boranlar,tipilerde devinmişim
Tüketmişim nefesimi
Seslensem de,çığlığımı sana duyuramam.
Şimdi anlıyorum seni,beni
Sokakların üstümüze,üstümüze geldiğini
Bizleri hiçliklere çağıran geceleri
Heceleri,çözüyorum şimdi
Neredesin..?
Hani çok seviyorum diye,söylemiştin
Neredesin.?
Nasılsın bilemem ki
Doğrulup,yürüyemem
Beklerim seni göremem,geldiğin mevsimleri
Seslenirim,bulamam
Ses versen uzaklarda da olsan
Bilirsin sensiz yaşayamam
Bulutları toplayıp,gözlerimde
Derin mavilere yağacağım,sen yoksun diye
Emzireceğim tüm aç çatlamış çorak toprakları
Belki bir çiçek açacak kıyımızda
Belki bir arı bal arayacak
Unuttuğun bağrımda ki kırlarda
Naylondan yapma çiçekte olsa
Çiçek diye konacak bilirim arı
Senin tadını bulmak için ömrü boyunca..
Kayıt Tarihi : 20.11.2006 16:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!