Ne Çok Sevmişim Seni Şiiri - Mehmet Çoba ...

İsyanim gelmeyen bahara, doğmuyan güneşedir
Ağırbaşlığım, üryan rüyalarimda
Hayallerimde
Dokunmak istediğim ipek,
sırma
Saçlarına
Bereket dolu
Sımsıcak ellerinedir
Ey yayla güzeli
Dağların
Kırların çiçeği
lemi yansıtan bakışların
Mazlumun özgürlüğe olan
Sevdadır
Gözlerinden öptüğüm
O mağrur o ömre bedel
Gözlerine
Yemin ediyorum
Ben
Sana, hiç doymadım
Nar rengine
Gül rengine çalan
Kan kırmızı yanaklarından
Dudakların
Ateş kızıllığınandan ay şavkına bürünmüş
Dilerim güneş yakmasın, soğuklar üşütmesin seni

Bambaşk bir evredeyim, tükendi sabrım, isyandayım
Kalem isyanda, mısra isyanda
Sözcük isyanda
Tümce istanda
Ey içimdeki sen
Ey nefesim
Hurilerin sunduğu
Şaraptan daha keskin
Daha al
Üzüm aromalı
Mest eden şarap demledim
Bize
Yanakları gül renginden
Dudakları
Güneş kızıllığınandan
Farksız olmayan
Ey canımın canı
O alt dudaklarından, öpeceğim kadar bir yer bırak bana

Başımdan hep akça yel esiyor, bitmiyor beni yakan ateş
Üstüme kapandı, demirden sürgülü kapılar
Düzen beni mahküm etti
Cehalet beni delirti
Yine
İsyandayım isyanda
Şu kirli yaşamda
İsyanım bitmez
Bu can bende var oldukça
Sevdan tükenmez
Yüreğim sevmekten vazgeçmez
Kelimeler düğümlendi boğazıma
Feryadım ulaştı dağlara, gözyaşım ırmaklar
Meğer seni ne çok sevmişim
İsmini yazdım kalbime, yüreğime yazdığım ülkem gibi

Mehmet Çobanoğlu
13.04.2019
İstanbul