sevince yaşar insan; ölünce sevemezsin...
Ne çok istiyorum şöyle,
Üstümde pijamalarım karşımda sen.
Ne çok özledim huzuru,
Bir bilsen bir bilsen.
Sobada kestane, demlikte çay,
Kaşların hilâl yüzün ay.
Zekâtına mal yetmez bu huzurun,
Tarifi ne mümkün böyle bir gururun.
Gözlerinde yıldızları saysam her akşam,
Pırıl pırıl parlayan gözlerinde.
Kuş cıvıltılarını duysam her an,
O aşk dolu o naif sözlerinde.
Ne özledim bir bilsen şöyle bir akşamı,
Yaşanmamış sayarım aşk olmayan yaşamı.
Gözümde hayali canlanıyor imreniyorum,
Ya gerçek olursa diye korkuyor delleniyorum.
Kayıt Tarihi : 10.5.2025 15:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!