Seni unutabilmeyi isterdim
Bir kalemde silebilmeyi herşeyi
Senden kalan ne varsa ardından
Sensiz yaşayabilmeyi bilebilseydim
İçimde yaşayan seni yok edebilmeyi
Sensizliğe alışabilmeyi
İlk dumanda tiryakisi olduğum
Sigaraya alıştığım gibi
Bir de sensiz nefes almayı öğrenebilseydim
Ne çok isterdim seni unutabilmeyi
İsmini birdaha hiç anmamayı
Bir bilsen ne çok isterdim
Bir güne bedel, ömrümü verebilmeyi
Herşeyden çok tekrar yanında olabilmeyi
1.5.2003 Münih 9:00
Saadet GüldürsünKayıt Tarihi : 12.3.2008 23:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!