ne çok istedim bilsen,
beni sevmeni.
kulağıma aşk sözcükleri fısıldamanı,
“seni seviyorum” demeni.
ne çok bekledim, ne çok istedim,
ne çok istedim bilsen,
uyanır uyanmaz,
“günaydın aşkım” demeni.
zamanlı zamansız,
“sesini duymak istedim” diyip,
nedensiz aramanı.
beni düşündüğünü, özlediğini söylemeni,
ne çok bekledim, ne çok istedim.
ne çok istedim bilsen,
tabureler üstünde oturup,
kır kahvesinde seninle çay içmeyi,
yorulana kadar kollarında dans etmeyi
başımı dizlerine koyup uyumayı,
ne çok hayal ettim, ne çok istedim.
ne çok istedim bilsen,
sosyal kimliklerimizden sıyrılıp,
kendimiz olmayı,
denize taş atıp,oluşan halkaları seyretmeyi,
geçen vapurlara el sallamayı,
özgürce dolaşmayı, en ucra sokaklar da,
el ele tutuşmayı,
korkusuzca sarılmayı..
ne çok hayal ettim, ne çok istedim.
ne çok istedim bilsen,
içimdeki çocuğu keşfetmeni,
onunla oyunlar oynamanı,
kuşları kovalamayı,
çimenlerde yuvarlanmayı,
yağmurda ıslanmayı,
kar topu oynamayı.
tüm mevsimleri seninle yaşamayı.
ne çok hayal ettim, ne çok istedim.
ne çok istedim bilsen
ruhlarımızın çırılçıplak kalmasını,
tüm kötülüklerden çirkinliklerden
soyutlanmayı, arınmayı.
olabildiğince iyilik ve sevgiyle bütünlenmeyi,
ve hep öyle kalmayı
ne çok düşledim, ne çok istedim
bir bilsen ne çok istedim...
Firuze
Şair FiruzeşiirKayıt Tarihi : 27.4.2010 17:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!