Ne cok gülerdik seninle ne cok aglardik

Ne cok gülerdik seninle ne cok aglardik
yasini tutardik her gidenin
ve her gitme sevdalisinin
yanisira yakilmis türkülerin.
Kim kimde en cok neyi sever bilir misin?
Gökyüzündeki bulutlarda izlerini sürmeyi
ve her dokunusta kendi gölgesindeki yansimayi.
Ama ben en cok senin hem gülmeye
hem aglamaya hazir gizli yüzünü sevdim.
Dudaklarin her zaman en gizli armagani
vermeye hazir
ve ben seni
daha adam olmaya baslamadan sevdim.
Ve ben seni
daha insan olmaya baslamadan sevdim,
ve ben senin uc yasindaki halini
ne bileyim belki de sek sek oynarkenki
halini sevdim.

Büyüdükce kirlenen ellerimiz
bizi hic bagislamadi
o eller ki her firtinadan sonra
arta kalanlara kalkan oldu,
o eller ki dünyayi
kücük bir dokunusla düzeltmeye hazirdi,
taa ki ellerimiz
yosun kokusu tasiyana kadar
bizi bagislamadi,
en onulmaz acilar bu ellerde yogruldu.
Korkma uzat ellerini
yosun kokusu nelere derman olur bilmezsin.
Caresiz ellerimizi uzattikca
serceler konardi bir yerlere
ve o yerler bizim ütopyamizdi
ve ben senin erisilmez hayallerini sevdim.
Ve ben sende ben olmayi
aslinda sen olmayi
aynalara baktikca biz olmayi
ve herseye ragmen varolmayi sevdim.

12.05.2007 (Wieblingen)