Ne Çok Düşmanım Varmış Şiiri - Tahsin Koç

Bir sosyal deney gibi
Düşündüm hayatın sonunu
Gittikçe düşürdüm tonunu
Biraz incitiyor insanın canını
Her şeyden el ayak çekip
Yere veriyorsun yanını
Hayatın o şaşalı devrinden
Süzüle süzüle geldim sonuna
Tüm maddiyattan düştüm
Hep zenginlik bitti kalmadı
Tek sıra geldi bu ihtiyar canıma
Zaman uzun ihtiyarlık zor zanaat
Hele buna eklenirse birde yoksulluk
Atalar ne güzel demiş
“Hele düşte gör” demişler
Para pul bitince, Bir baktım
Herkes çekilir yanımdan
Meğersem Ben!..
Ne kadar yalnızmışım?
Hiç dostum yokmuş Benim?
Bununla da kalsa iyi
Bir sağımı bir solumu dinledim
Kısaca etrafımı yokladım
Aaa.. Benim ne çok?
Düşmanım varmış?
Ne yazık ki;
Bunu sermayem bitince
Birde ihtiyarlık başa gelince
O zaman anlaya bildim
Hani anlayacağın dostlar yok
Ama düşmanlar çokta çoook
Sonuç olarak bunu derim?
Bunu iyi anladım ki;
Kişi Allahın yolu üzere yaşarsa!..
Peygamber sünneti üzere yaşarsa!..
Kimin dost olduğunu iyi anlar?
Onun için diyorum!..
Benim en büyük dostum Allah c.c’dir.
Allah( cc)’ı dost edinenler mahzun olmaz.
Hayatının sonunda şok yaşamazlar.
Yani geçici dostlarına güvenip de
Ahir sonunda üzülmezler.

TAHSİN KOÇ
Tiran-23.12.2017