Ne çok dilsiz Şiiri - Tanju Çubukçu

ne çok dilsiz şimdi cümleler...
görmemişler midir ki ayrılığı?
nasıl da bu kadar vurdum duymaz...
saklımıdır vicdanları en derinde?
altı üstü yirmi dokuz şahit,
ölümdür bir araya getirebilmek,
ve öldürür beni anlatamamak...
öyle zor ki söz geçirebilmek;
sözcükleri razı etsem, dil isyan.
dil dize gelse, gönülde bin naz...
bir kaldırım kenara mı bırakmalı,
yoksa vurmalı mı yüreğimi,
en orta yerinden uyurken?
belki de yakmalı kalemi kağıdı.
yorulduğumdan değil şikayetim,
umutlarıma öyle mahcubum.
hangi yüzle çıkarım artık ben,
rüyalarımda senin karşına...