umutlarımı çoğaltıp acılarıma veriyordum
yarasa gözlerinde geceyi solurken karanlık
simsiyah dev bir kedinin çığlığı bölüyordu uykumu
tırnakları saplanıyordu düşümün orta yrine
doğrulup gözlerimi arıyordum,bulamıyordum
2.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
