“Ne Çıkarsa Bahtına”

Sunucudan bir türkü Doğu Anadolu’dan,
Ne çıkarsa bahtına vesile, ablamızdan…

Önce dua faslı bir süre devam eder,
Dilenci duaları şunu bunu versin, der…

Âmin sesleri ile dua devam edecek,
Zaman bol olduğundan vakit öldürülecek…

Rab’bim şunu, bunu ver, ne olur bunu da ver!
Vatan, millet, Sakarya Rab’bim daha çok şey ver…

Oturmuş dört ihtiyar birisi tam bıktırmış,
Sanki alışverişte dört kocadan ayrılmış…

Kafa dinlemek varken cehenneme gerek yok,
Bu kadın mahvedici şükür böyle zevcem yok…

Çenesi hak savunur adalet(!) dağıtmakta,
Şahsını melek sanır ama baş ağrıtmakta…

Şahsım alay etmiyor bu kanal ilk tercihtir,
Diğer yerlere bakmam program dikkat çekmiştir…

Bekârlığımdan olsa az çok imrenmekteyiz,
Görücüm çıkabilir, bunu da bilmekteyiz…

Tabi ki bu artık zor şiirimizden sonra,
Katılmak istesem de hakkım girmiştir zora…

Kapıyı gösterirler “Git sen şiirini yaz! ”
“Lütfen hocam dışarı! ” bu vaziyette olmaz…

Çünkü bir şiir yazdık şimdiden evde kaldık,
Belki bahtım açıktı onu da tam kapattık…

Okuyucumuz da yok suçumuz bir şiirdir,
Koymamam gerekirdi bu hak da tükenmiştir…

(2015)