Ey nefis! İnsan ol,insanlığı bil.
Kırk kez hacca giden olsan ne çokar.
Kırma bir gönlü aman sen sen ol.
Bin hasenat eden olsan ne çıkar.
Bir can incittiysen,haset ettiysen,
Bir yetim malını alıp tattıysan.
Bir ah alıp,bin ah ile gittiysen.
Nemrut gibi nadan olsan ne çıkar.
Hoca olsan üç aylarıda tutsan,
Dede olsan deyiş desen,cem yapsan,
Günahlar çıkarsan afaroz etsen,
Üst baş olsan,beden olsan ne çıkar.
Namazın orucun olursa zayda,
Amel defterine bakarlar kayda.
Yalan dünya senin olsa ne fayda,
Haram helal yudan olsan ne çıkar.
Ömür boyu gaflet ile yattıysan,
İyi kötü birbirine kattıysan,
Hayır hasenatsız koyup gittiysen,
Kainatı udan olsan ne çıkar.
Cimri olsan bir hasenat etmesen,
Asi olsan hak yoluna gitmasen,
Dört kitaptan hiç bir emri tutmasan,
Cehenneme odun olsan ne çıkar.
Buharalı der ki insan değilsen,
Hakka değil şan şöhrete eğilsen,
Her ne isen,her kim isen oğul sen!
Her bir şeye neden olsan ne çıkar.
Kayıt Tarihi : 9.5.2009 22:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!