Ne çıkar? Şiiri - Burcu Bir

Seviyorsam seni bil ki yeni başlamışım hayata
Bil ki ikiye bölünmüştür zaman
Senden önce ve senden sonra
Tut ki acıkmışım
Günlerdir lokma girmemiş ağzıma
Adınla çıkarım sabaha
Ne çıkar?

Ruhumu doyurduğun günlere sayarım, kokunu çeker içime yine doyarım.

Damarıma şerbet diye akıttıysam adını
Bil ki ölümsüzüm bundan sonra
Ve daima açık kalacak kollarım ve yollarım sana
Say ki gelmedin, gelemedin
Ne çıkar?

Artık yolsuz kalma ihtimalini sıfıra indirdin, çıkmazında değilsin hiçbir geçidin.

Dilime pelesenk etmişsem terini
Derimde biriktirmişsem sabahlara kadar,
Vuslat-ı kandil duruşunu
Ellere nihavent oluşunu görmüşsem
Ne çıkar?

Patikalar caizdir düzlüğe çıkan yolda, doğruyu bulmak için her zaman eğriden çık yola.

İğnelemişsem ve eklemişsem usuma
Birkaç hicaz sözünü
Ne çıkar beni unutsan
Ben seni mıh gibi çakmışsam gözlerime
Sen beni görmesen
Ne çıkar?

Gözünle gördüğün değil, ruhunla işittiğin olmalıyım, duymuşsan sesimi bahtiyarım.

Sevmesini bilmeyenler
Çıkarmaya çalışsınlar seni mezarından
Ölür müyüm sanıyorsun kahrımdan
Sevsinler seni tut ki benim kadar
Ne çıkar?

Sanmaktan öte gitmez sevda sözcükleri, mümkün değil ki benim gibi sevmeleri

Senden önce senden sonra diye
İkiye bölmüşsem hayatı orta yerinden
Sensin demişsem bu hayatta aldığım en güzel hediyem
En güzel gülüşünü ele versen
Ne çıkar?

Nefes aldığını bilmek değil midir yaşamak, anlamlı olur mu almadığın nefese adanmak?

Unutma ki benim için, düzenli nefes almandır yaşamak! ! !