Ne çıkar... Şiiri - Hayati Kork

NE ÇIKAR...

İklimler hazana mahküm edilmiş,
Mevsimler ilkbahar olsa ne çıkar?
Takvimler pörsümüş, güne ay demiş,
Saatler zamanı vursa ne çıkar?

Bir sürü günahın mehtapta izi,
Döksen de silinmez bütün denizi.
Karanlık dolamış her birimizi,
Güneş güne miad doğsa ne çıkar?

Doğrular irkilir hep sora sora,
Renkler çelişkili, ak denir mora.
Dert sineye sığmaz yürekler yara,
Tabipler üstünü sarsa ne çıkar?

Muratsız miadı dolar sakinin,
Sevgiyi köreltmiş ruhtaki kinin.
Kararmış göznuru fecri akının,
Gelip başucunda dursa ne çıkar?

Aşk yanar zemheri kışın narına,
Seraplar kol gezer hülyalarına.
Son umudu kalmış belki yarına,
Gelecek hayali kursa ne çıkar?

Yürekler titriyor, kor üşür gibi,
Sevda cananını bölüşür gibi.
Zilletler umuda dönüşür gibi,
Ahitler hayıra yorsa ne çıkar?

Diller selatenlil, kıbleler Frenk,
Paydasız zulümler, firavuna denk.
Hak hukuk kalmamış, bozulmuş ahenk,
Mülkün adaleti varsa ne çıkar?

Hilekar, çatallı, sıralı sözler,
Hükmü haciz ile satılmış özler.
Varına nüksetmiş canında gözler,
Zalimler halini sorsa ne çıkar?

Bu millet yaşamış her tür çileyi,
Gün gelir bozacak fitne, hileyi.
Dinle bak son sözü, son kelimeyi,
Turana yol tutmak zorsa ne çıkar.
Dava kutsal ise, kor'sa ne çıkar?
hayati kork. gecenin bi saatinde