Yorgun bir savaşçıyım ben,
Kanatlarımda umudun yanıkları.
Ne çıkar hayat olsa ellerin?
Gözyaşıyla suladım çiçekleri.
Her sabah hüzün devşirir,
İhaneti doğarken beklentilerin.
İnanırdım oysa serçelerin,
Ötüşlerinde bile ısınırdı şiir.
Yıllarca bir ittifâk aradım,
Hırçın yanımla, mihriban yanım,
Barışsin isterdim avuçlarımda.
Gece yarısı sulh kurar,
Aldanan yanımı muaf kılardım.
Ne çıkar dua olsa ellerin?
Yeis büyüdü, küçüldu ümitlerim.
Pusu kurdu her yanına hüsnün,
isli şehrine yalnızlığımın.
Bozgun yedim şakaklarımda.
Vaz geçtim! Alıştım artık kendime,
Hüznün taş kaldırımlarında.
Hicranın karşıladı dualarımı,
Yenildim yokluğına.
Ne çıkar savaş olsa ellerin?
Ben yaktım gemileri,
Bana çıkan yokuşlarında.
Hadi vur beni!
Kayıt Tarihi : 27.12.2015 22:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her şiiriniz taze yüreğimde...
Say ki bozuk saatim ve ancak sen anlarsın iki doğrumu...
Biri doğum, biri ölüm...
Geri kalan oyalanma süreci...
Öyle yerlere götiriyorki şiirlerin, çalışan saat olsam ne fayda.
Zaman alyhde çalışıp benliğimi almakta...
En içten selam ve saygılarımla Meryem Hanım! Yazınız ki ışığınızla yanalım!
Teşekkür ederim sağolun.
beğeniyle okudum
TEşekkür ederim sağolun
Hüznün taş kaldırımlarında.
Hicranın karşıladı dualarımı,
Yenildim yokluğına.
Ne çıkar savaş olsa ellerin?
Ben yaktım gemileri,
Bana çıkan yokuşlarında.
Hadi vur beni!
.....
...
Teşekkür ederim sağolun
TÜM YORUMLAR (5)