**Ne Çıkar** Şiiri - Halit Demir

Ne Çıkar (Sevgili Eşim’e)

Ben sevgiyim, deli gönlüm divane
Gönül evim, sensiz olur virane
Otağ kurdun, yüreğimin içine
Gönül koymuş, sevmiş olsam ne çıkar

Gözüm ağlar, yaş düşse da nafile
Gönül bahtım, sensiz döner sefile
Köz olmuşken, küle dönen kalbime
Bu ateşi, yakmış olsan ne çıkar

Saray kurdum, yüreğimde eyledim
Taht kurup ta, orda sultan eyledim
Sevgi sunup, kervanımı eyledim
Hancı olup, döşek kursan ne çıkar

Bu bedenim, sevgin ile beslenir
Gönlüm sensiz, hasretinle hislenir
Sevgi dilim, hep sinene seslenir
Bana gurbet, sunmuş olsan ne çıkar.

“Aşk” sunup da, yüreğimi dağladın
Kalp gözümü, benliğinle bağladın
Her uzvumu, bakışınla doğradın
Adak olup, kurban olsam ne çıkar

Bu yarayla, insan fazla yaşar mı
Gam yükledin, el olup ta kaçar mı
Bu bedenim hep ezilsin? korkar mı!
Yüküm olsan, yarim olsan ne çıkar

Hiç dereler, ters tarafa akar mı?
Su olmadan, sel olup ta taşar mı?
Artık sular,billur berrak akar mı?
Çamur olup, dibe vursam ne çıkar.

Tabip yok ki, derman olsun yarama
Bu bedenim, belki çıkmaz yarına
Kara toprak, alsın beni yanına
Makber olsam, matem tutsan ne çıkar

Bıçak vursan, bu sinemden kan akmaz
Bu yaraya, tuz bassan da acımaz
Göz yaşıyla, kuru toprak ıslanmaz
Yağmur olup, yağmış olsam ne çıkar.

Senin gönlün, hiç ayrılmaz yanımdan
El olup ta, ayrılamaz bu candan
Dost görünüp, kötü günde aranan
Dostlar sırra basmış olsa ne çıkar.

Yaprak düşse, incindin mi sanırım
Üzgün dursan, kusur ettim sanırım
Allah yazmış, seni kutsal sayarım
Boş tahtımın, tâcı olsan ne çıkar

Sen eşimsin, kanın bile kanımdan
Seni kıydı, şükür olsun yaradan
Nura şamil, iki kızı doğuran
Can yoldaşım, Canım olsan ne çıkar

Bu şiiri canımdan çok sevdiğim eşime ithaf edilmiştir.-
20.06.2002- HALİT DEMİR