Ne Çıkar Şiiri - Enes Engin

Mevsimler değişse de, hayaller değişmez ki
Her karanlık geceden, parlak bir Güneş çıkar.
Simsiyah gözlerimden, iki damla yaş akmış
Biri düşmüş toprağa, biri elde; ne çıkar...

Yağmurun zamanını, ta içimde duyarım
Alırım laleleri, yağmuru koklatırım.
Gökkuşağı üstünde, zaman kayıp giderken
Bir deli rüzgar esmiş, biri solmuş; ne çıkar...

Sakındığım rüyalar, bir bir yakalar beni
Yoluma çıksalar da, bilmem nefreti kini.
Kaldırımlar yürümüş, upuzun gecelere
Biri yoluma düşmüş, takılmışım; ne çıkar...

Pencereme konarlar, gün aşırı üç bülbül
Biri Güneş'i bekler, ötekinin derdi gül.
Uyku mahmuru bir ben, uyanamazken henüz
Son bülbül habersizce, uçup gitmiş; ne çıkar

Hayatın şu ömrüme, bir tebessüm borcu var
Kederlerimin ardı, gizlenmiş mutluluklar.
İki nefes arası, bir tatlı huzur ise
Varsın ikinci nefes, erken gelsin; ne çıkar...