Ne Çıkar Şiiri - Aydın Ahmet

Bir yargıç misali hoyrat bakıp da
Acı sözler desen her gün ne çıkar
Göğsüme bir mahkûm kartı takıp ta
Uzaklara sürsen bir gün ne çıkar

Seni sevdim diye herkes taşlasa
Gözyaşlarım pınar gibi başlasa
Felek benden başka işin boşlasa
Yüzüme tükürse el gün ne çıkar

Sokağa çıkmaya gönlüm erinir
Evde dursam aklım sensiz delirir
İdamlığa bile son söz verilir
Yaşamaya gönlüm, yılgın ne çıkar.

Ömrün defterine bir çizgi çeksem
Geriye dönülmez yerlere gitsem
Gönül rehberinden ismimi silsen
Sayfalar sarargın, solgun ne çıkar

İçimde aşkından bir davet sesi
Sanki takip eder sıcak nefesi
Sensizlik içimde bıçak darbesi
Hissetmez başka şey, dalgın ne çıkar

Beddua edip de sövse de bana
Bütün dualarım hep ondan yana
Her gün bir testere hazırlar bana
Gönlüm yüz yaşından olgun ne çıkar

Eksik olsun yetmez ondan başkası
Bir koltuk değneği her hatırası
Yerini kim tutar ondan başkası
Ha Ayşe ha Fatma, Nilgün ne çıkar

Dur durak bilmez ki ardında sürür
Bir zindandan atar birinde durur
Ebedi yalnızlık cezası verir
Esiriyim zaten, sürgün ne çıkar