Ne çelişkiler insanısın sen

Ne çelişkiler insanısın sen dostum,
Kendiyle bile mücadele,
Şiir bilmem ben yazmam dersin,
Aşk neymiş bilmem ben dersin,
Ama 24 sat aşk şiirleri dinlemelerdesin,
Aşk şarkılarında inlemelerdesin....

Belliki tercih edilmemişlik yıkmış seni,
Belki yaşamak isteyip yaşayamadıkların,
Komşunun kümesinde kalmış göz misali...

Dedikodu,karıştırma,fitne sende,
Kim kimle,nasıl,nerde.
İşin gücün yakıştırmak,
Kişileri illa bir birine catmak,
Cahilce ben bilirim edasıyla....

Yaşın,başın,geçmiş,
Durman,oturman,örnek olman gerek,
Evli erkekleri töhmet altında bırakıpta,
Evli kadınların arayışını görmeyen,
Evli erkeğe gece vakti telefon etmeğe bile cekinmeyen,
Demezlermi bu ne perhis,ne turşu? yaren.......

Ne çelişkiler insanısın sen dostum,
Herkes senden muzdarip,
Herkes bıkkın halinden caresiz,
Sen yüzüne gülüpte arkandan
Konuşulanları bilmeden......

Hümanistliği sevmem deyipte,
Çelişkili insancılım diyen,
Ettiğin dedikoduların,yakıştırmaların,
Öte tarafta sorgusu var birde......

Sevmem böyle kücük insanları,
Her dostlukta sebep arayanları,
Kırarsan herkesin onurunu her yerde,
Seninde kırılır işte,
Cümle alem içinde böyle......

fügen

15.09.2007