Ne çare korkunç gün yaklasmakta..Ama git ...

Beni bu derin yalnızlığa yasadığım yıllar hazırladı. O yılların içinde sen vardın. Senden önce hiç kimseye git dememistim. Benden bir seyler alarak. İçimden birseyler kopararak gittin. İnançlarım yıkıldı. Umutlarım azaldı. Simdi çevremi kusatan bu kopkoyu yalnızlığın içinde geçmis yılları düsünüyor ve o artık bir daha geri gelmeyecek zamanlara ağlıyorum.

Seni tanımadan önce yalnızlığın bu kadar korkunç olduğunu bilmezdim ben. Nice aldanmalar görmüs, Nice yalnızlıklara dayanmıstım senden önce.ne kadar hayal kırıklıkları ile dolu olursa olsun yasantım, En büyük gucumdu benim.Hatıralar tesellimdi. Ve bir gün seni bulmak ümidi beni hayata bağlıyor her geçen gün biraz daha sana doğru itiyordu beni zaman.Simdi senden kalan hatıraları derin bir nefes alırcasına icime dolduruyorum ve beni sensiz koyan alınyazıma ağlıyorum.Bazen saatlerce oturur hiçbirsey konusmazdık seninle.gözlerimiz birbirini buluverdi iste.Ellerim ellerine değerdi. Birkaç tel düserdi alnıma saçlarımdan.Utançdan.Avuçlarım yanardı. Özlemle dolup tasardı yüreklerimiz. Bazen serin bir rüzgar eser üsürdük. Sonra yavas yavas aksam olurdu. Gün batardı. Ayrılık vakti gelirdi.Simdi o birlikte yasadığımız emsalsiz dakikaları özlüyor ve yokluğuna ağlıyorum birtanem.Belki seni birdaha hiç göremeyeceğim.Görsem bile ne değisecek.Belki beni tanımayacaksın bile. gözlerini eğerek geçip gideceksin yanımdan. Ayrı sehirde iki yabancı gibi yasıyacağız belki seninle. Birbirimizin varlığından habersizmis gibi.hiç yasamamısız gibi.Birbirimizden habersiz yasayacağız hayatı.Hatıralar git gide içimizde küllenmeğe baslayacak. Bana ait hiçbirseyi hatırlamak istemeyeceksin. İste o zaman o dayanılmaz unutulusu ta derinden hissediyor ve basımı ellerimin arasına alıp unutulduğuma ağlıyorum.

Kimbilir ne zaman dinecek bu gözyaslarım. Bu merhametsiz kosu ne zaman bitecek. Anlasana sevgili...Yoruldum artık. sensiz hiçbirseyin değeri yok. gözlerimde bir an önce bu kosu bitsin istiyorum. Düsünsene bütün saatler durmak için o anı bekliyor.Sonu duyuracak ezanlar okunsun artık.O anda tanıdığım tüm seyirciler ayaga kalksın alkıslasınlar beni.Bu sevdam için beni alkıslasınlar.

Sen birtanem duyduğun zaman öldüğümü içinde birseyler burkulsun ve gözyaslarının en güzeliyle dolsun gözlerin.Benim ağlanmayacak bir yerlerde olduğumu düsün ve artık seI AGLA.

Yokluguma,Sevilmemisliğime,Anlasılmamıslığıma ağla sevgili ağla.

Simdi seni sevdiğime değil, bosu bosuna geçen sensiz yıllarıma ağlıyorum.

Yıllarca ağladım yokluguna. Nerden bilirdim birgün seni tekrar bulacağımı.Sana kavusacağımı, sarılacağımı, iki ayrı bedende tek can olacağımızı nerden.Yaşayamadığımız herseyi yaşamak istiyorum seninle.Yaşayamadıklarımın avuçlarımda bir günah gibi kalmasını istemiyorum.Seni bende istiyorum birtanem bende.Biliyorum benimlesin,canımdasın,içimdesin.Seni sevmekten hiç vazgeçmedim ki ben.vazgeçemedim ki.Evet birgün mutlaka dedim hep. mutlaka. iyiki demisim birtanem iyiki vazgeçmemisim.Bak simdi ne kadar mutluyuz.

Bir daha sakın beni bırakma, sakın gitme...ama gitme...Sana güveniyorum,sana dayanıyorum, seni çok seviyorum.Ama...Ne çare korkunç gün yaklasmakta...Olsun sen yine de gitme. Ama gitme...