Ne Çare Şiiri - Şirvan Çelik

Aklıma ölüm düştü sevgili
işte o gün sen düştün yüreğime
zamansız da olsa,
ol istedim hayatımda
şimdi ölümün bu kadar yakınında
sen hayat gibi gelmişsin ne çare!

Sağanak sağanak yağmışsın
bir gün ansızın
gözyaşlarım gibi
hüznüme ve günahıma
belki temizler diye
nafile….
Kalbimin bütün beyazları
Kararmışken böyle
Sen yeni yağmışsın ne çare!

Hüzün mesken tutmuşken yüreğimi
Her ayrılık, alevi artıran rüzgar gibi
yakıp kül etmişken benliğimi
Her ayrılık okyanus dalgaları gibi
biraz daha kıyına vurmuşken beni
Acıtmışken canımı
yüreğinin duvarları bu denli,
Sen yeni sarmışsın yaralarımı
ne çare!

sen beni bilmezsin
İçimde volkanlar patlarken
serin bir ırmak gibi akışım nicedir
Nicedir sevdalarda yalan oluşum
Günaha feda olmuşluk yüreğimde
Nicedir yanmış canım
Sen yeni bilmişsin ne çare!

Dedim ya, nicedir taşımış omuzlarım
Sevda yükünü.
Nicedir hal bilmez derde düşmüşüm,
Nicedir mürekkepler dökmüşüm bu yolda
Nicedir yazmışım yaşayamadıklarımı
Sen yeni okumuşsun ne çare!
Sen yeni bilmişsin ne çare!
Sen yeni yağmışsın ne çare!
Sen yeni doğmuşsun ne çare!
Ölüm gelmiş kapıya bir kere.

Ölüm imkan tanısa ne çare!
Sen imkansızken böyle…..