Ufuktaki kırmızı bulutlar
Yeryüzünde kara bataklar
Duvarları yıkarcasına
Buzul dağlarından kopan
Buz kütleleri kadar
Haşin ve gaddar
İdam sehpalarında
Şangırdayan prangalar
Yaptıklarından utanmazlar
Geceleri dolaşıyor yarasalar
Gözlerinde ki karartılar
Kendilerini abarttılar
Geceyi gündüze ağarttılar
Yıldırımlar düşsede
Şimşekler geceyi aydınlatsada
El açıp yalvarsada
Ne çare arasada
Kimileri ayağa kalkarken
Yürekleri oturuyor
Düşüncelerini sayıyor
Yeryüzü kana bulanıyor
Beyinler yıpranıyor,
Geleceğin yok olduğu günde
Korkaklar ortadan kayboluyor
Çalınan kapılarda alınan yiğitler
Omuzlara alınan tabutlarda
Mezar açanların
Ellerinde kazma,kürek
Varmıydı sizlerde o yürek
Gökyüzünü kararttılar
Gözlerini bağladılar
Analar bacılar ağladılar
Ama onlar yılmadılar,yılmayacaklar
Kaldrımlarda yürüyen ayaklar
Bir gün kendileride dalaşacaklar
Ne çare gidenler gelmeycek
Kalplerde anılacaklar
19 Eylül 2008 Ankara
Vecdi HatunoğluKayıt Tarihi : 19.9.2008 00:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir gün gelecek dalaşmayı sevenler kendi kanlarında boğulup gidecekler.Çareleri bitip tükenecekler.
Buzul dağlarından kopan
Buz kütleleri kadar
Haşin ve gaddar
İdam sehpalarında
Şangırdayan prangalar
Yaptıklarından utanmazlar
Geceleri dolaşıyor yarasalar
Gözlerinde ki karartılar
Kendilerini abarttılar
Geceyi gündüze ağarttılar '
Güzel dizeler, nefis bir anlatım, harika bir şiir ve usta bir kalem.Yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (1)