Sönmeye yüz tutmuş mum ışığında buldum seni
Karanlığın ısrarlı baskısında titrerken, biterken
Kurumaya yüz tutmuş, dal ucunda buldum seni
Ne çare bende bir hiçtim sen, artık bittim derken
Hiçliğinle canlandırdın içimde ki kaybolan beni
Âşık olduğumun hiç Farkında olmadın bakarken
Oysa nasıl da sarmıştı ela gözlerin kalbimi, beni
Ne çare sende bir hiçtin bakışlarımla yalvarırken
Gözlerimden süzülen yaşların farkında olamadın
Ulaşamadın enginlerine hiçbir zaman bakışırken
Çepeçevre sarmış seni imkânsızlık kurtulamadın
Ne çare hiç yanımda olamadın eriyip tükenirken
Ruhumu saran aşkın ve sen çözülemez muamma
Ben bu bilmeceyi çözmeye bir türlü doyamadım
Melek yüzünün üzgün olduğunu gördüm amma
Ne çare ben de bir hiçtim hiç yanında olamadım
17.08.2006
Soner Demir 2Kayıt Tarihi : 17.8.2006 11:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!