Yine kara bulutlar dikti gözlerini üzerime
Fırtınayla bir bir kırıp dökmekte
Ben kendime bile sığamamışken
Yazık oldu ardımdaki gönüle
Şimdi ne kadar ağlasam da yok çare
Biçare olmuşsun, ölmüşsün, kime ne
Yareler bile yarinden bağımsız
Ne kadar kanada da beyhude...
Gözler dönük, kalp soğuk
Kırılmış bir kere, tamiri zor
Yol bile yolunu gözlemez olmuş
Gururun taht yapmış, kurulmuş başköşeye.
Zaman almış başını gidiyor
Bende hayat dursa ne çare
Yüzümde boş bir gülümseme
Sanki karşıdan bakıp, nispetle;
"Ben demiştim" dercesine....
Kayıt Tarihi : 27.7.2024 21:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!