Dört duvar arasında yine isyandayım.
Duygularım bastırılıyor farkındayım.
Susmam isteniyor bu yüzden zindandayım.
Sesimizi mahzenlere haykırdık ne çare!
Depremler olsun diyorum sarsılsın dağlar.
Yıkılsın duvarlar bitsin karanlık çağlar.
Zalimden gelen şirrete gök kubbe ağlar,
Işıksız zindanlara atıldık ne çare!
Bu duvarlar türlü zulümlere tanıktır.
Feryat ve figanlar onu bile ağlatır.
O taşlar ki dile gelse elbet anlatır.
Sedasız duvarlara takıldık ne çare!
Denizlerin feryadı burada çalkandı.
Her dalganın vuruşunda yer, gök sallandı.
Şahin yüreklerine kementler dolandı.
Yakasız gömleklere sarıldık ne çare!
Kayıt Tarihi : 23.2.2022 00:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
28 / 09 / 1982 (Libya)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!