Ne Çare Şiiri - Afşin Dualı

Gelsende ne çare,
Issız odada kaldım bi meçhule,
Hatamın bekçisi oldum hatırla sende,
Bin hataya bir pişmanlık ile geldim affeyle..

Kemiği yoktu dilin zalimce sözler sarfettim sana bile,
Dağınıklığı çevremden toparlayamadan koştum eşiğine,
Ben sana yabancı sen bana ömre sahife,
Yırtıldı ömrüm kağıtları kül oldu zamanem..

Ben ise fırtınam ile sende,
Gün gökteyken gölgem ayak altında,
Bana böylesi bağlı olanı dahi ezdim bile,
Yalnızlığı kalabalığa koşarken edindim tecrübe..