Ne dost kaldı yarem ne yoldaş
Sensin bana olan tek sırdaş,
Gönülle yapılandır, en acı savaş
Kalmadı yarem çare, ne çare
Terk etmek insanın en kötü huyu,
Sevda dedikleri dipsiz kuyu,
Azıcık merhamet et, dizimde uyu
Kalmadı yarem çare, ne çare
Ağustos ortası kalbim dondu
Güvenmem artık hiçbir yare
Bahçemde 40 gülüm soldu
Ne çare yarem, ne çare
Kayıt Tarihi : 29.1.2017 20:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!