Ne Çabuk da Yoruldun
Ne çabukta yoruldun çılgın gibi severken
Biz bu aşkı nasıl da bir çırpıda bitirdik
Durdururum dünyayı her şeyim sensin derken
Sevdanın kollarında mutluluğu yitirdik
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta