Ne bu senden çektiğim

Zifiri karanlıkta saklanan
Yalnızlığa düştü yolum
Ben sensiz yaşamayı bir türlü sevemedim
Gençliğim saçlarımla yollarını süpürmekle geçti
Sorumsuz sorunların altında
Derdini derdime ulayıp
Taşınmaz yükler edindim kendime
Köz düşürme ne olur
Yanmasın seven yüreğim
Mutlu yıllar yaşamayı hayal ederken
Baharı yazı değil hep kışı yaşattın
Anlarsın değerimi kıymetimi
Dünyadan göç ettiğim günden sonra

Her gün aksiyon filmi oynuyorsun karşımda
Her tarafı kırıp döküyorsun
Kalmadı kırılacak eşya bardak çanak
Allah hayır eylesin bu gidişle sonumuzu
Sevginin bedeli böylemi ödenir, sevenine
Sevgimi deneme örseleyemezsin aklınca
Âşıklar sustu bak,
Kötü örnek oluyoruz çevremizdeki sevenlere
Aşkımın bedelini yürek sızımla ödüyorum
Ne olur çıkmaz yola çıkmasın yolumuz
Ne bu senden çektiğim bunca ıstıraplar

Düşlerimde her şeyin
Çok güzel olacağını beklerken
Beklenmedik zaman diliminde
Çok şeyler değişti hayatımızda
Sen yanımdayken
Yalnızlığı yaşattın bana
Gecenin zifiri karanlığında,
Günün boşluğunda
Oysaki ne hayallerimiz vardı
Masallardaki gibi
Tozpembe hayat yaşayacaktık senli benli

Ağlamaktan gözlerimin ışığı söndü
Bir sahnelik te olsa
Kerem ile aslıyı oynasaydık olmaz mıydı?
Anı sayfamıza mutlu gün olarak yazılsaydı
Sen benim ilk göz ağrım
Vaz geçilmez ilk sevdamsın
Yoruldum yorgunluk bitirdi beni
Zulüm le saygısızlık
Zaman içinde boğar insanı
Kalbime hüznü salmakla
Ayaktayken yataklara düşürmek mi niyetin

Bir sevda ki benimki sevgilerin en kutsalı
Senden yana çok dertliyim ama
Ne olur senden gitmeme müsaade etme
Kırdın kıracağın kadar gönlümü
Taşlar sabır olsa çatlardı pare, pare
Ne olurdu
Bir kere beni üzdüğünde
Aynaya bakabilseydin keşke
Görebilir miydin yüreğindeki kini nefreti
Söylemesini unuttuğumuz
Onca kalbe hitap eden şarkı sözleriyle
Güzel nameler fısıldasaydın kulağıma

Sanma ki günler böyle geçip gidecek
Ömrümüz su misali hızla akıp gidiyor
Biraz olsun
Huzurdan mutluluktan yana kullan şansını
Zorluklar karşısında sen gülerken
Bense yorgana sarılıp
Sabahlara kadar
Gözlerimden akan kanlı yaşları
Görmek istemedin
Gizli gizli hıçkırarak ağladığımı duydun mu?
Saçlarımı okşayıp
Teselli edecek bir söz söyledin mi hiç

Yıllar önce vaatlerimizde kalan
Birlikte yazdığımız hayat romanımızı
Okumak istemiyorsun şimdi neden
Gerçek duygularımız bu muydu?
Bu günümüzü kaybedersek
O mutlu eski günlere
Bir daha döneriz sanma
Beni mahzun görüp üzme ne olur

Günlerimi yıllarımı
Pür telaş yaşadım
Her işe yetişmeye çalıştım gücüm yettiğince
Her işe koştum işleri bitirircesine
Her günüme şans tanıdım
Mutluluğa kavuşuruz diye
Beklentilerime hayallerime
Ulaşamadım ne yazık ki
Telafisi olabilen
Çok şeyler var aslında hayatımızda
Ama çok kırdın kalbimi
Acıların telafisi olmayacak bir ömür bilir misin?

Yedi yirmi dört yanındayım yine de
Suyunu aşını sofrana koyarım
Bir türlü gönül gözünde sevgiye ilişemedim
Böyle yaşamayı tüm işlere koşmayı
Yaşamak saymıştım kendimce
Anladım ki kendime çok uzak kalmışım
Daha dün gibi aklımda gecen gençliğimiz
Bu güne bakınca çok gerilerde kalmış ne yazık
Günden güne sözlerinle çürüyor ömrüm
Sözlerin antikorsuz zehir salıyor kanıma
Bakışların yüreğime saplanan bir ok misali
Uyku tutmaz gözlerim, beklerim sabahları
Her an saplayacak gibisin, pas tutmuş hançeri

Kalbimi kırıp ruhumu yakmak istersin
Onlar nasıl olsa kırık ve yanık
Ne yaparsak yapalım
Dert aynı, yaşam aynı, çile aynı
Kırılmayalım bir birimize
Telafisi olmayan
Elveda sözcüğünü dilimize almayalım
Ve ömür boyu yalnızlığımıza kapı aralamayalım
Emek vererek bu günlere gelirken
Mutluluk heveslerimiz kursağımızda kalmasın
İhtiraslarımızın kurbanı olmayalım
Gel,
Oturup anlatamadıklarımızı anlatalım
Yanlışlarımızın ihtiraslarımızın kurbanı olmayalım
Gülüşüne gamzelerine hayranım bilirsin
Bazen ürkek bakışların
Mahzun gösterirdi seni
Nasıl vaz geceyim nasıl elveda diye bilirim
Vicdanım elvermez
Korkarım sevgisiz bakışların bitirecek
Bir anda her şeyi diye
Yoksa sevmek bize göre değil mi bu âlemde
Yine de pişman değilim seni sevdiğime
Seni sevip seninle olmaktı, olsun
En büyük hatam

Benden uzaklaşıp gitsen de
Senle yaşar senle ölürüm
Harlı nefesimden,
Buğu tutmuş camlar ardında
Kırık tahta bir sandalyeye ilişmiş
Uykusuz gecen gecelerde
Buğulu gözlerle yolunu gözler
Yorgun düşen bedenimle
Seni beklerim
Sen benim her şeyim
Abartısız ruhum can yoldaşım sevdamsın
Bilirsin beklerim bilirsin özlerim

Kendi dertlerimle boğuşurken
Sen ağlayıp sızlandığında
Kendi dertlerimi unutup
Şefkatle sana sarılan
Teselli eden bendim
Yine ben olacağım
Yeter ki beni el yerine koyma, koyma ne olur

Hayatımızın her saniyesi hatırına
Kurban olurum yoluna
Yaptığın bunca zulmün karşısında
Gözlerinde
Sevgimin cevabını bulmak isterim
Bunca yıl birlikte yaşanmış birlikteliğimiz var
İçin için ağlasam da sevmekten vazgeçemem
Bir yanı eksik kalsa da mutlu yaşantımızın
Yaşanmış günler adına
Seni ölesiye seviyorum

Vasıf’ım Sevgin yüreğimde saklı
Seni kaybetmek asla istemem
Boynun bükük gezdirmem seni
Sitemlerimden çıkarma mana
Güneşin her güne doğuşunda
Sabahlara senle uyanmak isterim
Yeniden dünyaya gelsem
Seni yine sever seninle olurum
Benden uzaklarda olsan da kalbimde benimlesin
Seni yine de çok, çok seviyorum
İlk günümüzde
Yüreğimize doğan güneş
Hiç batmasın ne olur, ne olur sevdiğim.

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
30.08.2020 PAZAR