Ne bir merhaba ne bir elveda
Demeden çekip gittin
Ey deli Divane
Bari giderken birşeyler söyleseydin
Ey hülyası yarım kalan Biçare
Sen neyi, kimi aramaya gittin?
Savaş diyarından zaferle gelmişdin
Aşkın tuzağında yenildin...
Dostluğa veda,
Kendine ihanet ettin
Yıllarca sen anlattın, ben dinledim
Ne olurdu sanki, birazda sen dinleseydin
Belki de şimdi dizimin dibindeydin
Dostluk aşkdan yücedir, bunu nasıl bilemedin?
Kavgan,
Sevdan,
Hülyan,
Toprağın ben değildim
Peki her sabah verdiyin selamı niye kesdin?
Nasıl habersiz, vedasız çekip gittin?
Ah vefasız çoçuk
İçimi ateşe verdin, çanımı kül ettin
Yetmedimi ki toprağı da yakıp gittin?
Arkandan gidecek bir iz bile bırakmadın
Sen hergün baktığım aynamdın
Bir sabır taşıydın
Nice taşlar attım sana kırılmadın
Şimdi bir yağmur damlasıyla bin parcaya ayrıldın
Sen niye bana değil, bir damla suya kırıldın
Ne oldu da
Yüreğini böyle fırlatıp gittin?
Hani beni ben yapan sendin
Hani senin bir parçan idim
Yoksa beni verem etmeye and mı içtin?
Aşka aldanıp, gönül diyarını terkettin
Hani delice seven sen değilmiydin
Nasıl yaşıyorsun bensiz şimdi?
Sevindirecekse seni
Gel gör şu berduş halimi
Gönlün rahat olsun
Cekmediyim acı kalmadı
Sensizlikten daha büyük acı varmı?
Ölümün acısı ne ki
Ölmeden önce ölüyorum sanki
Bilmezmisin gittiyin yer kan içinde
Yıldızlar düşdü tek tek denize
Bir sen kaldın gökyüzünde
Bekle beni, ne olursun düsme
Bir gün bende geleceyim gökzüyüne
24.10.2016
Ekrem BaşaranKayıt Tarihi : 14.11.2016 23:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!