Ne bilsin Maral 2 Şiiri - Meral Rüzgar

Onyedisinde...
İlk sevdanın ateşi düşmüş bağrına
Yağız delikanlı kömür gözlü boyluca
Bekle demiş Marala, askere giderken
Ana babamdan önce ilk sana....Bekle ceylan gözlüm
İki sene asker yolu gözlemiş
İzninde ilk ceylan gözlüsüne koşmuş asker
Kavilleşmişler... teskere alınca düğün olacakmış

Olacakmışya..
Askerin emanet ettiği yoldaşı bozmuş işi
Marala ulaşamayınca iftira etmiş
Dönmemiş asker, inanmamış sevdiğine.....
Ne bilsin ömrünce askeri unutamayacağını

Ya Bissmillah deyip memuriyete başlamış
Çömezmiş... serçe gibi yüreği ürkekmiş
Lakin alnı açık, başı dimdik…
Hayat bir başka güzel görünmüş gözüne
Öyle kolay olmasa da çalışmak
Okulda okumak, evde oturmak gibi değil
Şükür ekmeğini kazanmaya başlamış
Birkaç gün önce
Umutsuzca,
Bulutlu gözlerle gezdiği sokağı
Sanki bir başka güzeldi o gün
Bir başka güzeldi yağan yağmurda ıslanmak
Babasına verirken ilk maaşını
İmkansızdı mutluluktan ağlamak
Alınterinin hakkını almış, eli para görmüş
Emeğinin karşılığını alabilmek gururu
Ayakları üzerinde durabilmek onuru
İşte o an kayboluyor bütün yorgunluklar
Yağmurlu günde... askeri gelmiş kör pişman
Küsmüş Maral, susmuş... gözlerinden ateş saçmış
Ödün vermemiş onurundan, gururundan dönmemiş
İlk sevdası.. ilk yanılgısı... ilk gözağrısını affetmemiş
Ne bilsin...yüzüğü takılırken nerdesin askerim diyeceğini

Yıllar sonra aklını çelmişler
Zamanla sevdim sanmış, inanmış evet demiş
Mutluluk umuduyla kahır kasnağını parmağına geçirmiş
Beyaz gelinliğini giymiş, kınalar yakmış ak eline
Nice umutla baba ocağından kuş olup uçuvermiş
Çok mutluymuş, evine erine adamış kendini
Gözü gönlü erinden gayrısına bakmamış
Anadolu kadınıymış... adam gibi sevmiş
Ne bilsin.....sevgisinin ona değmeyeceğini

Allah'ın lutfu...
Hekimin müjdesi ona dünyaları bağışlanmış
Maral bir can taşımaya başlamış
Daha bir sıkı sıkıya hayata bağlanmış
Hanım anası gibi oda hastalanmış
Umut vermemiş hekim acı haber vermiş
Doğmaz bu bebe hazırlan demiş
Dayanmış, sabretmiş umudunu kaybetmemiş
Esen yelden uçan kuştan sakınmış kendini

Sonunda galip gelmiş...
Onüç mart sabahı sancılanmış dualar etmiş
Ya sen.. ya da beben..biri ölür demişler
Bir damla su diye yanmış kavrulmuş
Şükür Kınalı kuzusu dünyaya merhaba demiş
Kokusu tüm çektiklerini bir nefeste unutturmuş
Sarmış sarmalamış kuzusunu
Nice sıkıntılarla büyütmüş gözünün nurunu

Ceylan gözlüsü can paresi büyümüş
Gelinlik çağa gelmiş....
Maral anasına can yoldaşı yalnızlığına ortak olmuş
Ya sonrası mı? ......
Maral hep susmus, gözleri bile konuşmaz olmuş
Boşverin
Hayat işte devam etmiş...

MERAL RÜZGAR