Ne Bilirdim Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Şu benim zavallı gönlüm sana neden tutuldu?
Nedendir kabullendi ba azabı,
Bu çileleri, bu dertleri, bu hüznü,
Aydınlık günler dururken neden kabullendi
Gecelerin karanlıklarını?
Neden kaldırıp bir kalemde bir yana attı cömertçe
Varlıklarını?

Bir karasevdaya bağlanmak ne kadar zor,
Ne kadar büyük cömertlik kütüklere baş koymak,
Tanrı ‘nın günü işkence çekmek
Ve Tanrı ‘nın günü
İnlemek.

Üstelik ne Aslı ‘sın, ne Leyla ‘sın, ne Şirin, ne Arzu,
Düpedüz bir elkızı işte;
Erik çiçeklerini sevmeye alışık,
Hüzünlü, çekingen, ürkek.
Bu beni umdurur sandım, ömrümün baharında,
Bilemedim mahvolup gideceğimi
Kahrında.

Sen benim etimden et, tırnağımdan tırnaksın,
Soluksun; alacağım son demimde,
Canımsın burnumda,
Yüreğimde yürek,
Nabzımda nabızsın,
Sen benim uğrunda ölüp ölüp dirildiğim
Kızsın.

(DEĞNEKSİZ ÇOBAN isimli Serbest Şiirler 'inden > 91-92/100)