Ne Bilir Gafil Şiiri - Karahan Ulusoy

Gafil nerden bilir aşkı sevdayı
Muhabbetnameyi boş bir öz sanır
Kör bakar habipe bilmez yanmayı
Tutuşan gönülü kömür köz sanır

Kerem'i Kanber'i gafil ne bilsin
Masal gelir O'na duymaz işitsin
Ömründe sevmiş mi, hatır gözetsin
Damla yaş akmayan gözü göz sanır

Anlatıp dursan da tutuştuğunu
Rüyalarda olsun buluştuğunu
Gece gündüz O'nu konuştuğunu
İdraki yetmez ki kuru söz sanır

Karahan beyhude anlatıp durma
Vazgeç bu sevdadan hiç hayra yorma
Ölüden medet um gafilden umma
Yem yeşil baharı sarı güz sanır